فضاي ارزهاي رمزپايه از زمان اولين تراكنش بلاكچين در شبكه بيت كوين بسيار تغيير كرده است. همراه با الگوريتم هاي مشهور Proof of Work و Proof of Stake ، سازوكارهاي اجماع ديگري با روش هاي جايگزين براي رسيدن به اجماع در يك سيستم بلاكچين پيشنهاد شده است.در اين مقاله به بررسي الگوريتم اثبات اعتبار مي پردازيم.
مروري بر الگوريتم هاي اجماع
در حال حاضر الگوريتم اجماع PoW كه توسط بيت كوين استفاده شده است. قابل اعتمادترين و ايمن ترين الگوريتم توافق است. با اين حال اثبات كار ، مقياس پذير نيست. بلاك چين هاي مبتني بر PoW عملكرد محدودي از نظر تعداد تراكنش در ثانيه (TPS) دارند.
چنين محدوديتي مربوط به اين واقعيت است كه بيت كوين به شبكه توزيع شده اي از گره ها متكي است .كه بايد به توافق برسند و در مورد شرايط فعلي بلاكچين توافق كنند. يعني قبل از تأييد بلاك جديدي از تراكنش ها ، بايد توسط اكثر گره هاي شبكه تأييد شود. بنابراين ، اثبات كار توانايي استفاده در مقياس بزرگتر را محدود مي كند.
در رابطه با ميزان تعداد تراكنش در ثانيه ، بلاكچين هاي PoS معمولاً عملكرد بهتري نسبت به بيت كوين دارند.
با اين حال ، شبكه هاي PoS هم موفق به حل مسئله مقياس پذيري نشده اند.
PoA در حال حاضر به عنوان يك گزينه كارآمدتر ،قادر به انجام تراكنش هاي بسيار بيشتري در ثانيه است.
يك زنجيره بلوك مبتني بر Proof-Of-Authority يك راه حل متمركز ، اما كارآمد و مصرف انرژي كمتر است.
جهت مشاهده ادامه مقاله به آدرس وب سايت فكت كوينز مراجعه نماييد